باغ چینی
باغ سازی چین تاریخ دیرینه داشته و قدیمی ترین باغستان دربار در سلسله امپراطوری (جو) در پیش از سه هزار سال پیش ایجاد شد. باغ سازی شهری چین با تنوع فراوان و رنگارنگ در سه سامانه بزرگ باغی جایگاه درخشانی به خود اختصاص داده و در تاریخ معماری باغ از شهرت فراوانی بهره مند شده است. معماری باغسازی چین را باغستان های عظیم خانواده و باغ های ظریف خصوصی تشکیل می دهد. این ساختمانها زیبایی مصنوعی را با زیبایی طبیعی تلفیق داده و در باغچه بندی سنگها و آبها، گلها و علفها، حیاط ها و میدان ها دالان ها و پل ها و تابلوها و نقاشی ها به گونه ای دقیق و ماهرانه ترکیب بندی شده است که به انسان احساسات عمیق و گوناگون و قدرت تخیل فراوان می بخشد.
عناصر باغ چینی
از جمله مهم‌ترین عناصر موجود در هنر باغسازی چین که می‌توان از آن به عنوان فصل مشترک ارتباط انسان با فضای باغ یاد کرد، کوشک و ابنیه موجود در باغ می‌باشد. معماری این بناها صرف نظر از عملکرد، با هدف دید به چشم اندازهای وسیع باغ و براساس حظ هرچه بیشتر آدمی از مناظر باغ شکل گرفته است. از جانمایی و نحوه استقرار تا شکلگیری پلان و استفاده از واشدگاه ها همه براساس ایده فوق طراحی گشته اند. لذا ابنیه موجود در باغ، نوع خاصی از معماری را معرفی می‌نمایند که از ویژگی‌های آن سبکی بنا، پنجره‌های وسیع و واشد گاههای عریض، تراس، ایوان، مکان یابی و استقرار بر روی بلندی – در صورت امکان- و…. می‌باشد. عناصر توزیعی معماری در کوشک سعی دارد طبیعت باغ را به داخل بیاورد. مذهب تاثیر بسزایی بر باغ سازی چینی داشت (روحانی، ص 71).
فلسفه باغ سازی
فلسفه چینی از مکتب کنفوسیوسی تا تائوئیسم و بودیسم و ذن تمامی آنها بیان حالی هستند که در ان انسان این جهان را کاملا خانه خود احساس می کند و او را به عنوان قسمت متکاملی از محیطش تلقی می نماید. آگاهی و هوشیاری انسانی از یک روح جدا اما زندانی شده و محبوس که از جایی دور آمده باشد نیست. بلکه جنبه ای است از یک سازمان متوازن در دنیای طبیعی، (قاسم مطلبي). در ميان مذاهب چيني تائويسم و بودايي بيشترين تاثير را در باغ سازي اين كشور داشته اند. بعد از ظهور بودائیسم در چین اغلب باغ ها به سبک های طبیعی و فرم آزاد ساخته شد. سعی می شد که از طبیعت تقلید کرده و بیشه زار و تپه های زیبا احداث نمایند. به طور کلی یک منظره طبیعی را برگزیده و آن را در مقیاس کوچکتر دوباره می ساختند. (همان).
تفکر بودایی و باغ سازی چینی
در مکتب و تفکر بودایی آیینه مظهر و نماد آگاهی و اندیشه نابی است که در آن لکه ای از جهل و نا آگاهی جای ندارد. این اندیشه به نظر می رسد که در تمامی ادیان و فرهنگ ها و گرایش های عرفانی و معنوی استعاره ای مشترک و معنایی مشابه دارد. در چین، هند، مسیحیت و اسلام و یا شرق و غرب آیینه و تصویر در آن به خصوص در ادبیات آنها تجلی یافته ومنبع الهامی برای هنرمندان نگارگری، معماران و منظره پردازان و باغ سازان بوده است.
پژوهشگران برتر
مشاوره انجام پایان نامه معماری و شهرسازی
09333358943