طراحی با رویکرد زیست پذیری

طراحی با رویکرد زیست پذیری

زیست­پذیری به سه بعد مرتبط تقسیم می­شود: اقتصاد، اجتماع و محیط زیست، اقتصاد، تأمین کننده مشاغل و درآمد است و برای سلامتی مردم نقش حیاتی دارد از جمله برای به دست آوردن خوراک و پوشاک و مسکن و نیز برای تأمین نیازهای سطوح بالاتر مانند آموزش و بهداشت و تفریحات. در عین حال باید استفاده اقتصاد از منابع موجود در محیط زیست به نحوی باشد که اطمینان از وجود منافع کافی برای نسل های حال و آینده شکل گیرد. بهزیستی اجتماعی وابسته به عدالت است؛ توزیع اجتماعی و فضایی منابع اقتصادی و زیست محیطی به نحو عادلانه، و نیز سیستم­های حکومتی که در آنها به همه شهروندان توجه شود. آزادی فردی و فرصت های برابر از اجزای مهم تشکیل دهنده بهزیستی اجتماعی­اند. محیط زیست، زیرساختی است که منابع طبیعی، ظرفيت دفع زباله و ارتباط بین انسان و محیط طبیعی است. اگر کارکرد هر یک از آنها با اختلال مواجه گردد، سکونتگاه­های انسانی ممکن است به سرعت دچار اضمحلال شوند که از تبعات آن عبارت اند­از: کاهش جمعیت، فقر، تضاد اجتماعی و افزایش معضلات بهداشتی زیست محیطی در این سه گانه طلایی اهدافی مانند بهره وری اقتصادی و عدالت و حفاظت محیطی دنبال می­شود (مازندرانی، پرتوی، 1392).

تعریف وزارت محیط زیست نیوزلند از زیست ­پذیری

زیست­پذیری ترکیب منحصر به فردی از ارزش­های مطبوعی مانند فضای باز، ویژگی­های طراحی، پوشش گیاهی شهری، همچنین میراث­های تاریخی و فرهنگی، مکان و نامشهودها مانند طبیعت، منظره و حس مکان می­باشد (مازندرانی، پرتوی، به نقل از ان.زد.ام.ای[2]، 1392).

تعریف بخش اجتماع­ها و دولت محلی انگلستان از زیست­ پذیری

زیست ­پذیری با کیفیت فضا و محیط ساخته شده شهری سنجیده می شود. زیست پذیری یعنی یک مکان چقدر برای استفاده راحت است و چقدر این بنظر می رسد. زیست پذیری به معنی ساختن یک مفهوم از مکان است با ساخت یک محیطی که هم جذابیت و هم لذت بخشی را همزمان داشته باشد. در تعریفی دیگر آمده است که زیست ­پذیری خصوصیاتی از یک اجتماع است که بر روی پایداری زندگی انسان در آن اجتماع تأثیر گذار است. لازم به ذکر است آنچه پایداری زندگی انسان را تشکیل می­دهد، می­تواند بر مبنای ارزش­ها و خواص مخصوص اجتماع مورد مطالعه تغییر کند (مازندرانی، پرتوی، 1392).

تعریف [6]ABS از زیست­پذیری

اداره ­ی آمار استراليا، ABS زیست­پذیری را برابر با كيفيت زندگی می­داند که هر دو ارتباط قوی­ با خوشبختی دارند و حتی در بعضی موارد مترادف هم به حساب می­آیند. همچنین، از این اصطلاح می‌توان برای تشریح آنکه، از لحاظ حس جمعی، جامعه به چه کیفیتی نیازها و خواسته‌های مردم را برآورده می­کنند، استفاده نمود محاسبه خوشبختی 9 حوزه را شامل می شود: جمعیت، خانواده و اجتماع، سلامت، تحصیل و تمرین، کار، منابع اقتصادی، مکن، جرم و عدالت، فرهنگ و فراغت (Ans, 2012).

[1] New Zealand Ministry for the Environment

[2] NZME,

[3] Victoria Transport Policy Institute

[4] VTPI

[5] United Kingdom Department of Communities and Local Government

[6] Australian Bureau of Statistics